Przykurcz Dupuytrena

Definicja:
Przykurcz Dupuytrena prowadzi do przerostu i bliznowacenia rozcięgna dłoniowego palców, co skutkuje przykurczem zgięciowym (zwykle czwartego i piątego palca).
Postępujące przykurcze utrwalają pozycję zgięciową palców w ciągu 6-12 miesięcy od powstania choroby. Nieleczony przykurcz może doprowadzić do znaczącego ograniczenia sprawności ręki, utrudniając codzienne czynności (wkładanie dłoni do kieszeni, wiązanie butów, zahaczanie palcami przy powitaniu itd.).

Przyczyny:
Do powstania przykurczu przyczynia się wiele czynników, związanych z powikłaniami genetycznymi oraz współistnieniem chorób układu nerwowego (nerwu łokciowego, korzeni nerwowych splotu ramiennego itp.).
Wpływ na rozwój choroby mają też powtarzające się urazy i przeciążenia tkanek miękkich, wywołujące drobne wylewy do rozcięgna. Skutkują one włóknieniem tkankowym.
Według lekarzy, istnieje korelacja między występowaniem przykurczu, a chorobą alkoholową, cukrzycą i padaczką.

Objawy przykurczu Dupuytrena:

• przykurcz rozcięgna dłoniowego,
• przykurcz zgięciowy palców,
• zwężenie dłoni w sytuacji, gdy przykurczowi ulega warstwa poprzeczna rozcięgna,
• wciągnięcia skóry, delikatne zgrubienia tkanki podskórnej lub guzki na powierzchni dłoni,
• utrudnione ruchy palców,
• zmiany towarzyszące, m.in.: obniżenie czucia w obrębie opuszek palców, parestezje, zaburzenia ukrwienia oraz nadmierna potliwość dłoni.

Leczenie:
Aby przywrócić dłoń do pełnej sprawności (a przynajmniej zmniejszyć stopień przykurczu), niezbędna okażę się operacja. Im mniej zaawansowane stadium choroby, tym lepsze rokowania co do efektów zabiegu.

Operacyjne:
Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym bądź ogólnym (zależnie od stopnia zaawansowania choroby). Funkcję znieczulenia pełni opaska uciskowa, zakładana w celu niedokrwienia operowanej kończyny.
Chirurg wycina/przecina przerośnięte pasma, które przyczyniają się do powstawania skurczy. Ranę zamyka szwami i zabezpiecza opatrunkiem (czasem również szyną gipsową).
W przypadku konieczności drenowania rany pooperacyjnej, pod skórę wprowadzana jest rurka, odprowadzająca krew do plastikowej butelki (dren usuwany jest kolejnego dnia po zabiegu).
Szwy i unieruchomienie usuwa się po ok. 2 tygodniach. Rekonwalescencja trwa ok. miesiąca.

Powikłania zabiegowe:
Powikłania wstępują rzadko i są typowe dla każdego zabiegu chirurgicznego dłoni.

Zaliczamy do nich m.in.:

• krwiaki i obrzęki dłoni,
• martwicę skóry w okolicy rany pooperacyjnej,
• infekcje,
• ograniczenie ruchomości stawów dłoni,
• przewlekłe bóle w miejscu blizny pooperacyjnej,
• uszkodzenie nerwów,
• nawrót schorzenia.

Rehabilitacja:
Ćwiczenia rehabilitacyjne są wykonywane w każdym stadium choroby. Zarówno u jej początków (w celu zahamowania dalszego rozwoju przykurczu), jak i po operacji (aby zregenerować tkanki, zredukować blizny i przywrócić ruchomość palców).

W zakres rehabilitacji wchodzi:

• kilkudniowe zabezpieczenie chorej kończyny przy pomocy temblaka, w celu zmniejszenia bólu i obrzęku,
• zabiegi fizykoterapeutyczne, takie jak:
  • nagrzewanie dłoni lampą solux,
  • ciepłe rozluźniające wirówki,
  • ultradźwięki,
  • laseroterapia,
  • jonoforeza,
  • kinezyterapia,
  • terapia manualna – masaże tkanek rozcięgna oraz blizny.

Więcej o zaburzeniach ruchu kończyn górnych (zespół de Quervaina, zespół cieśni nadgarstka i in.) przeczytają Państwo w naszych pozostałych zakładkach tematycznych. Zapraszamy do lektury