Zespół de Quervaina – kciuk matki

Definicja:
Zespół de Quervaina to schorzenie polegają na zapaleniu pochewki ścięgnistej mięśni prostowników palców dłoni. Proces zapalny obejmuje przede wszystkim mięśnie kciuka, kontrolujące ruchy prostowania i odwodzenia.
Jest to choroba typowa dla młodych matek, podnoszących niemowlę (a tym samym przeciążających dłonie). Na jej wystąpienie są też narażeni przedstawiciele zawodów, które wymagają częstego wykonywania ruchów kciuka, jak również osoby cierpiące na zespół cieśni nadgarstka.

Przyczyny:
Do rozwoju choroby przyczyniają się urazy i przeciążenia ścięgien mięśni kciuka, wynikające z monotonnego powtarzania tych samych ruchów (np. przy grze na instrumentach, grze w tenisa, czy pisaniu sms-ów).
Do czynników ryzyka należą również urazy i zmiany kostne w obrębie nasady kości promieniowej, blizny pourazowe na przebiegu pochewki ścięgnistej oraz procesy zapalne, towarzyszące reumatoidalnemu zapaleniu stawów.

Podstawowymi objawami choroby są:

• ból u nasady kciuka, nasilający się przy wykonywaniu ruchów – np. kierowaniu palca ku górze na znak ,,OK”,
• promieniujący ból w obrębie kciuka i przedramienia,
• ból uciskowy powyżej wyrostka rylcowatego,
• przekrwienie i zaczerwienienie skóry w okolicy palca,
• obrzęk i powiększenie obrysu okolicy wyrostka,
• odczuwalne przeskakiwanie ścięgien ponad wyrostkiem,
• przeczulica w okolicy podstawy kciuka.

Leczenie:

Zachowawcze:
W przezwyciężeniu słabo rozwiniętej choroby, pomaga rehabilitacja i farmakoterapia (NLPZ, sterydy). Aby uzyskać zadowalające efekty, nie wolno wykonywać forsujących czynności. Zalecane jest również stosowanie miękkiej ortezy dłoni.

Operacyjne:
Leczenie operacyjne to ostateczność, podejmowana wskutek braku efektów terapii zachowawczej.
Zabieg chirurgiczny polega na nacięciu zmienionej chorobowo pochewki ścięgnistej – jej częściowym wycięciu, przy jednoczesnym usunięciu pozapalnych zrostów. Dzięki temu dochodzi do uwolnienia ścięgien i przywrócenia ich prawidłowego ślizgu.
Operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym, przy użyciu opaski uciskowej, wywołującej efekt tymczasowego niedokrwienia.
Po zabiegu rana jest zszywana. W jej miejsce zostaje założony dren (usuwany na następny dzień) oraz miękki opatrunek. Zdjęcie szwów następuje zazwyczaj po 2 tygodniach.


Powikłania pooperacyjne:

• krwiaki i obrzęki dłoni,
• martwica skóry w okolicy rany pooperacyjnej,
• infekcje,
• ograniczenie ruchomości dłoni,
• uszkodzenie nerwów/ścięgien,
• nawrót schorzenia.

Rehabilitacja:
Rehabilitację warto rozpocząć już na wczesnym etapie rozwoju choroby.


Obejmuje ona m.in.:

• fizykoterapię:
• zabiegi przeciwbólowe i przeciwzapalne:
  
  • krioterapia,
  • jonoforeza,
  • kąpiel wirówkową na rękę.
• neuromobilizacja,
• kinesiotaping,
• ćwiczenia lecznicze:
  
  • delikatne rozciąganie i rozluźnianie ścięgien oraz grup mięśniowych, mające na celu poprawienie ruchomości i ustawienia stawów kciuka, nadgarstka, a także stymulację nerwowo-mięśniową,
  • terapia manualna tkanek miękkich.
• zabiegi pooperacyjne, przyspieszające gojenie i regenerację:
  
  • pole magnetyczne,
  • laseroterapia,
  • ultradźwięki.

W Klinice Kalmedica leczymy również inne schorzenia kończyn górnych, takie jak entezopatia nadkłykcia bocznego (łokieć tenisisty), czy zespół Guyona. Rekomendujemy zapoznanie się z naszą szczegółową ofertą zabiegową.