Palce trzaskające
Palce przeskakujące – zakleszczające zapalenie ścięgien
 |
Definicja:
Palce trzaskające (zwane też palcami przeskakującymi lub strzelającymi) to wada anatomiczna, wynikająca z przebytego stanu zapalnego pochewek ścięgnistych i troczków zginaczy. Są to struktury odpowiedzialne za bezpośredni ruch mięśni zginaczy palców.
Pogrubienie/zwężenie pochewki prowadzi do zaburzenia poślizgu ścięgna, a tym samym do upośledzenia ruchu palca.
Schorzenie najczęściej dotyczy mięśnia zginacza długiego kciuka oraz zginaczy powierzchniowych palców. Jest typowe dla osób w średnim wieku (40-60. rok życia).
Przyczyny:
Dokładne przyczyny rozwoju schorzenia nie są znane. Wśród czynników, prowadzących do jego powstania, wymienia się m.in. urazy mechaniczne i częste przeciążenia mięśni (typowe u osób operujących palcami – pracujących przy klawiaturze czy grających na instrumentach).
Palcom trzaskającym sprzyjają również:
- schorzenia reumatologiczne – np. RZS,
- dna moczanowa,
- cukrzyca.
Objawy:
- ból podczas zginania palca – bolesne ,,przeskakiwanie” ścięgna w trakcie zginania/prostowaniu palca, z charakterystycznym trzaskiem,
- opuchlizna i zaczerwienienie skóry palca objętego stanem zapalnym,
- blokowanie palca,
- w okolicy pogrubionego troczka wyczuwalny jest guzek, który zmniejsza ruchliwość,
- trwałe usztywnienie palca (w zaawansowanym, nieleczonym stadium).
Diagnoza:
Typowy wywiad lekarski opiera się na zbadaniu obszaru dłoni, np. przez ćwiczenie z zaciśnięciem pięści (jej otwarcie i zamknięcie pozwala na zaobserwowanie ruchu przeskakującego ścięgna). Do oceny stopnia zaawansowania problemu, niezbędne okażą się również badania USG/Rtg.
Leczenie:
Zachowawcze:
Metody leczenia zachowawczego obejmują w pierwszej kolejności fizjoterapię. Z uwagi na obecność stanów zapalnych, niezbędne okażą się również leki niesteroidowe (doustne lub w formie zastrzyku) oraz sterydy aplikowane iniekcyjnie.
Zabiegowe:
Najskuteczniejszą formę leczenia stanowi zabieg operacyjny, uwalniający ścięgna mięśnia zginacza palców.
Wykonuje się go w sytuacji, gdy:
- leczenie zachowawcze nie przynosi rezultatów,
- schorzenie obejmuje kilka palców,
- stan zapalny trwa ponad pół roku.
Podczas zabiegu, chirurg przecina tkanki najbardziej zwłókniałe, oczyszczając ścięgno. Następnie pacjent musi przejść rehabilitację, dzięki której odzyska pełen zakres ruchomości stawu.
Ryzyko powikłań pooperacyjnych jest minimalne. Zabieg znacząco poprawia funkcje dłoni, umożliwiając błyskawiczny powrót do codziennych czynności.
Zachęcamy do zapoznania się z informacjami na temat innych zaburzeń ruchliwości dłoni, takich jak przykurcz Dupuytrena, czy zespół de Quervaina.