Zez to często występująca przypadłość. Za jej powstawanie odpowiedzialne jest osłabienie mięśni ocznych. Efektem zeza jest znaczna zmiana kąta patrzenia jednego oka względem drugiego oraz zaburzenie tzw. widzenia stereoskopowego. Trzeba zaznaczyć, że wada ta znacząco obniża komfort życia. Chorujące na zeza osoby mają duże problemy z prowadzeniem aut lub operowaniem maszynami. Kłopoty sprawiać mogą również sporty, zwłaszcza piłka ręczna czy siatkówka. Jakie są rodzaje zeza i jak wygląda jego leczenie? Zapraszamy do lektury naszego artykułu.
Rodzaje zeza
Wyróżniamy dwa główne rodzaje zeza. Najczęściej występującym jest tzw. zez towarzyszący, który polega na tym, że oko zezujące towarzyszy w ruchach oku prowadzącemu, utrzymując przy tym niezmienny kąt odchylenia. Jeżeli wziąć kąt odchylenia gałki ocznej jako kryterium podziału, wyróżnimy zeza zbieżnego i rozbieżnego – ku górze, dołowi oraz zeza skośnego. Trzeba zaznaczyć, że odchylenie osi jednego oka może skutkować niezdolnością do utrzymania tzw. równowagi sensorycznej obu oczu, a to z kolei może przekładać się na poważne zaburzenia o charakterze czynnościowym. Pojawiają się one głównie w oku zezującym, które pomimo prawidłowo ukształtowanego aparatu percepcyjnego traci zdolność widzenia. W ten oto sposób kształtuje się niedowidzenie, które prowadzić może do znacznej ślepoty. Zez ukryty to natomiast poważne zaburzenie mięśni ocznych, które polega na tym, że jedna grupa mięśni jest silniejsza od innych.
Leczenie zeza
W przypadku zeza najważniejsze jest to, aby jak najszybciej podjąć leczenie. Szacuje się, że około 15% dzieci kwalifikuje się do leczenia operacyjnego, jednak zaleca się, aby operacja odbyła się do dziesiątego roku życia. Dlaczego? Ponieważ to właśnie wtedy istnieje największa szansa nie tylko na prawidłowe ustawienie gałek ocznych, ale również wyuczenie odpowiedniego widzenia obuocznego. U osób dorosłych operacyjne leczenie zeza zaliczane jest wyłącznie do zabiegów kosmetycznych, dlatego też w tym przypadku wiek nie gra żadnej roli.